بررسی تغییرات سطح اضطراب بیماران مبتلا به انفارکتوس میوکارد و همراهان آنها در بیمارستانهای آیت الله موسوی و حضرت ولیعصر (عج) زنجان

چکیده زمینه وهدف : انفارکتوس میوکارد  معمولاً وضعیت تهدید کننده برای فرد و خانواده بیمار محسوب شده و این تهدید معمولاً با درجاتی از اضطراب  همراه است و این اضطراب بر میزان یادگیری فرد، کیفیت زندگی و سطح سازگاری و روند درمان بیمار و نحوه مراقبت همراهان از بیمار اثرگذار می‌باشد. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر ‌مشاوره تلفنی ‌بر سطح اضطراب بیماران مبتلا به انفارکتوس میوکارد در بیمارستانهای زنجان انجام شد. روش کار: این مطالعه از نوع نیمه تجربی است که بر روی بیماران با تشخیص انفارکتوس میوکارد بستری شده در بیمارستان های زنجان انجام شده است- تعداد نمونه ها 90 نفر بیمار و همراه بیمار بود (45 نفر گروه شاهد، 45 نفر گروه مداخله) که به روش تصادفی انتخاب شدند.مشاوره تلفنی در روزهای اول –دوم-چهارم-هفته اول ،دوم  وهفتم پس از ترخیص توسط پرستار آموزش دیده انجام شد.  جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه اسپیل برگر که مشتمل بر 3 بخش بود استفاده شد. اطلاعات بدست آمده توسط نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج حاصل نشان داد که مشاوره تلفنی بر سطح اضطراب بیماران و همراهان بیمار بعد از MI ومیزان بستری مجدد بیماران در 8هفته اول تأثیر داشته و میانگین اضطراب وبستری مجدد بیماران گروه مداخله به طور معناداری کمتر شده است((p=0.000. نتیجه گیری: با توجه به یافته ها مشاوره تلفنی با بیماران و همراهان پس از ترخیص به عنوان روشی کارآمد جهت کاهش سطح اضطراب بیماران پیشنهاد می گردد. واژه های کلیدی: اضطراب، مشاوره تلفنی، انفارکتوس میوکارد �